الف) تاکید بر منابع انسانی و ایجاد انگیزه های مادی، معنوی، بهبود آموزشها، ایجاد امیدواری، پذیرش روش کایزن (تغییرات دائم و تدریجی در ساختار مناسب انسانی). ب) کاهش تنشها، ناآرامی عاطفی – روانی کارکنان. پ) همکاری با نیروی انسانی جهت دستیابی به هدفها. ت) پررنگ کردن موفقیت های واقعی، هم درک کردن کارکنان و همبستگی بین آنان. ث) الگوسازی مدیران برای دستیابی به هدفها. ج) گسترش مشارکت کارکنان. برای دانلود کل پاپورپوینت از لینک زیر استفاده کنید: ...