پروتئینها برای تشخیص طعم شیرینی و تلخی و اومامی در سلولهای چشایی نقش اساسی دارند. مواد شیمیایی ناشی از غذا که در بزاق حل میشوند؛ از طریق روزنههای چشایی با سلولهای چشایی مرتبط میشوند. ارتباط میتواند از طریق پروتئینهای سطحی (رسپتور) سلولهای چشایی یا پروتئینهای ایجاد کننده کانال یونی برقرار شود. تماس فوق باعث تغییرات الکتریکی در سلولهای چشایی شده که از طریق فیبرهای عصبی ایمپالس به مغز فرستاده میشود. برای دانلود کل پاپورپوینت از ...